xanthipost.gr
Χωρίς κατηγορία

Η περιοχή πρέπει να αναζητήσει «νέους» δρόμους

Μέσα σε δύσκολες συνθήκες προσπαθεί να επιβιώσει η Ελλάδα και κοντά σε αυτήν η ανατολική Μακεδονία και Θράκη η οποία γνωρίζει την κρίση εδώ και αρκετά χρόνια. Και όμως υπάρχουν διέξοδοι. Το θέμα είναι αν μπορούμε να τις δούμε.

Με τυμπανοκρουσίες έγινε η διάνοιξη του συνοριακού σταθμού του Αγίου Κωνσταντίνου που ενώνει την περιοχή της Ξάνθης με αυτή του Σμόλιαν. Την ίδια στιγμή όμως που ο πρώην νομάρχης Ξάνθης προχωρούσε στη διάνοιξη της διόδου, καθώς καθυστερούσε υπερβολικά ο κάθετος άξονας, οι Βούλγαροι είχαν άλλο σχεδιασμό. Προχώρησαν και ολοκλήρωσαν το κομμάτι που φθάνει έως το Δημάριο. Πρώτο unfair λοιπόν η επιλογή του συγκεκριμένου σημείου, τη στιγμή που η απέναντι πλευρά προχωρούσε διαφορετικά ενώ στην Ξάνθη το μόνο που χρειαζόταν ήταν η διαπλάτυνση ενός παλιού δρόμου προκειμένου οι δύο χώρες να συναντηθούν. Δεύτερο unfair ο ίδιος ο δρόμος που αν τον περπατήσει κανείς θα καταλάβει ότι όχι απλώς δεν είναι λειτουργικός αλλά αποδεικνύεται και επικίνδυνος. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη στενότητα αλλά και τις κατολισθήσεις που κατακλύζουν το οδόστρωμα.

Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες. Το σημαντικότερο από όλα είναι το τι εξυπηρετεί και τελικά τι οφέλη αποφέρει; Αυτό λοιπόν που μπορεί απλώς να εξυπηρετήσει είναι η διέλευση ορισμένων Ι.Χ. για λόγους τουριστικούς, ή άλλους, από τους οποίους δοκιμάζεται ήδη η περιοχή.

Ποια είναι όμως η οπτική ματιά της Βουλγαρίας; Πώς βλέπει τη σύνδεσή της με την Ελλάδα; Εξαντλείται σε αυτό; Η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη. Όχι. Είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε στο Σμόλιαν και να συνομιλήσουμε με το νομάρχη, τη δήμαρχο και βουλευτές της περιοχής. Και να συνομιλήσουμε απλά, πέρα από τυπικότητες.

Διακαής πόθος λοιπόν της γείτονος είναι η διάνοιξη του κάθετου άξονα και αν όχι αυτού τουλάχιστον η σύνδεση με ένα δρόμο που θα μπορεί να μετατραπεί σε διακομιστική δίοδο. Μια δίοδος που θα ανοίξει το δρόμο του εμπορίου ανοίγοντας έτσι και άλλες προοπτικές στις δύο χώρες και κυρίως στις δύο αυτές περιοχές που έχουν τα ίδια προβλήματα και τα ίδια αναπτυξιακά χαρακτηριστικά. Έτσι με την παράλληλη ανάπτυξη του λιμένος του Πόρτο Λάγος ο νομός αποκτά διαφορετικά χαρακτηριστικά. Πέρα όμως από το εμπόριο υπάρχει και ο τουρισμός, αφού δεν είναι λίγα τα τσάρτερ που φθάνουν σήμερα στη Σόφια προκειμένου να μεταβούν στο Παμπόροβο. Αυτά τα τσάρτερ πρώτιστα, μπορούν να έχουν προορισμό άφιξης το αεροδρόμια της Καβάλας καθώς η απόσταση που έχουν να διανύσουν οι επιβάτες κατά τον τελικό τους προορισμό είναι σαφώς μικρότερη.

Ωστόσο τα οφέλη δε σταματούν εκεί. Με μια σωστή οργάνωση  από τις δύο πλευρές οι Ευρωπαίοι τουρίστες με τα υψηλά βαλάντια μπορούν να συνδυάσουν το βουνό που διαθέτει η Βουλγαρία με τη θάλασσα της Ελλάδος. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο χρειάζεται ένας δρόμος ασφαλής που θα μπορεί να δεχθεί και την κίνηση μεγάλων οχημάτων.

Αυτά είναι δύο μόνο από τα παραδείγματα που αποδεικνύουν τα οφέλη που μπορεί να έχει η διάνοιξη μιας διόδου εάν αυτή γίνει με σωστό σχεδιασμό και κυρίως με αναπτυξιακή προοπτική και όχι με προχειρότητα όπως έγινε στην περίπτωση του μεθοριακού σταθμού του Αγίου Κωνσταντίνου. Στον οποίο σημειωτέον, δεν είδαμε ούτε έναν Έλληνα αστυνομικό προκειμένου να ελέγξει τα αυτοκίνητα που εισέρχονται.

Εδώ όμως ας δούμε και μια άλλη διάσταση. Γίνεται αρκετός λόγος για τους κάθετους άξονες, όταν βέβαια αυτοί θα γίνουν. Οι περιοχές λοιπόν που θα μας συνδέουν με τη γείτονα χώρα θα είναι η Ξάνθη μέσω Δημαρίου και η Κομοτηνή μέσω Κίρτζαλι. Ποια είναι όμως τα πληθυσμιακά χαρακτηριστικά αυτών των περιοχών; Στην Ξάνθη και στο Σμόλιαν υπάρχουν Πομάκοι.

Στην περιοχή του Σμόλιαν η πλειοψηφία της μειονότητας είναι μορφωμένη και έχει βουλγαρική συνείδηση. Αντίθετα στην περιοχή του Κίρτζαλι υπάρχουν τουρκογενείς άρρηκτα συνδεδεμένοι με την επονομαζόμενη «μητέρα πατρίδα». Τα όποια συμπεράσματα λοιπόν βγαίνουν αβίαστα ως προς τους λόγους που επιβάλλουν όχι απλώς τη διάνοιξη αλλά τη διάνοιξη από την Ξάνθη.

Βέβαια τα οφέλη της συνεργασίας με τη γείτονα χώρα είναι πολλαπλά αφού ήδη αποτελεί κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίνοντας έτσι στην περιοχή μας πρόσβαση όχι μόνο στη Βουλγαρία αλλά και βορείως με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη γεωγραφική θέση του νομού και τα πλεονεκτήματα που αποκτά.

Εδώ όμως είναι που χρειάζεται σοβαρή δουλειά. Οι Βούλγαροι σήμερα ξεκινούν μια νέα αναπτυξιακή πορεία. Και το ρόλο τους τον έχουν πάρει σοβαρά. Παράλληλα εκφρασμένη είναι η βούλησή τους, αλλά και ο διακαής πόθος τους να συνεργαστούν με την Ελλάδα, αλλά κυρίως και με την περιοχή, προκειμένου και οι δύο χώρες να εκμεταλλευτούν τα κοινά αναπτυξιακά τους χαρακτηριστικά και να ενισχύσουν το κατά κεφαλήν εισόδημα για τους κατοίκους τους. Προς αυτή την κατεύθυνση άλλωστε ήδη αναζητούν αναπτυξιακά εργαλεία, ενώ υπάρχει και το υπόβαθρο μέσω πρώτιστων συνεργασιών και νεώτερων που συνήφθησαν, με μία από αυτές να αφορά στο νεοσύστατο δήμο Αβδήρων. Ανάλογη σοβαρότητα και ενδιαφέρον όμως θα πρέπει να επιδείξουν οι τοπικοί παράγοντες, κατ’ αρχάς, και έπειτα η κεντρική διοίκηση ώστε να χαραχθούν εκείνοι οι δρόμοι που θα λειτουργήσουν υπέρ των δύο πλευρών και θα δώσουν νέες ευκαιρίες σε περιοχές που δοκιμάζονται σκληρά από την ανεργία. Και κάνουμε λόγο για σοβαρότητα αφού σπασμωδικές κινήσεις, όπως το πρόχειρο άνοιγμα του μεθοριακού σταθμού του Αγίου Κωνσταντίνου, ίσως τελικά λειτουργήσει ανασταλτικά ως προς τη δρομολόγηση ενός έργου που θα δημιουργήσει την πραγματική αναπτυξιακή γέφυρα ανάμεσα στις δύο πλευρές. Εδώ είναι που θα κριθεί η ωριμότητα των νεοεκλεγέντων ώστε να μπορέσουν να αντιληφθούν τις δυνατότητες που υπάρχουν καθώς η οικονομία της περιοχής θα πρέπει να αναζητήσει νέους ανοιχτούς δρόμους που θα της δώσουν  την ανάσα που επιζητά.

Leave a Comment

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ