«Πολιτεύομαι» σημαίνει «θέλω να προσφέρω».
Αυτό τουλάχιστον έρχεται στο μυαλό όλων μας όταν σκεφτόμαστε ή ακούμε τη λέξη πολιτική. Στην εποχή μας βέβαια δυστυχώς δεν υπάρχουν και πολλοί που να πολιτεύονται με μοναδικό σκοπό να προσφέρουν στον τόπο και στο συνάνθρωπο τους. Οι περισσότεροι από τους πολιτικούς μας βλέπουν την πολιτική ως έναν πολύ καλό και σχετικά εύκολο τρόπο επαγγελματικής αποκατάστασης, έχουν μετατρέψει δηλαδή την πολιτική σε επάγγελμα και μάλιστα ένα επάγγελμα που σε κάνει εύκολα πλούσιο.
Τώρα όμως ζούμε το εξής παράλογο στη χώρα μας. Ζητάνε από εμάς, τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε συνταξιούχο και τον κάθε άνεργο, να πληρώσει για να βγει η πατρίδα μας από το οικονομικό αδιέξοδο χωρίς όμως πρώτα να κάνουν έστω την παραμικρή κίνηση για να πληρώσουν οι υπαίτιοι της οικονομικής αυτής κρίσης, οι επαγγελματίες πολιτικοί μας οι οποίοι θεωρητικά πολιτεύτηκαν για να προσφέρουν και όχι για να μας ζητήσουν. Δυστυχώς όμως δεν είδαμε καμιά περικοπή στους δικούς τους μισθούς και στα δικά τους επιδόματα, οι περικοπές όλες αφορούν τον απλό λαό και κανέναν πολιτικό.
Ακόμα και σε τοπικό επίπεδο να το δούμε το όλο θέμα, δε νομίζω να είναι και πολλοί εκείνοι που πιστεύουν ότι η πρόταση του επικεφαλής της δημοτικής κίνησης Πολίτες για την Ξάνθη, να μειωθούν κατά 50% οι αποδοχές των αιρετών εκείνων που τοποθετούνται σε κάποια έμμισθη θέση, θα γίνει αποδεκτή από το δημοτικό συμβούλιο της Ξάνθης.
Ήδη ακόμα και τη μέρα που ο κύριος Ανταμπούφης γνωστοποίησε την πρόθεσή του να φέρει προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο την πρόταση αυτή, κάποιοι από τους αιρετούς, οι οποίοι εδώ και χρόνια βρίσκονται σε έμμισθη θέση του δήμου, έσπευσαν να ειρωνευτούν την πρόταση αυτή. Γιατί άραγε;
Εγώ τους θυμάμαι τώρα πρόσφατα, στις δημοτικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου, στις ομιλίες τους και στις συνεντεύξεις τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, να λένε ότι στόχος τους είναι να κάνουν ό,τι καλύτερο για τον τόπο μας, ότι θέλουν να προσφέρουν στο συνάνθρωπό τους, ότι έχουν όραμα για την Ξάνθη μας. Κανένας τους δεν είπε ότι ζητάει την ψήφο των Ξανθιωτών για να μπορεί να συνεχίσει να παίρνει από την έμμισθη θέση στην οποία τον έχουν τοποθετήσει, τα 2000, ή δεν ξέρω κι εγώ πόσα παραπάνω, ευρώ κάθε μήνα. Αν αυτό το είχε πει έστω και ένας αιρετός, σήμερα θα δικαιούταν να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ στην πρόταση αυτή του Νίκου Ανταμπούφη.
Φυσικά δε θα διαφωνήσω με τους συναδέλφους εκείνους που πολύ σωστά λένε ότι ο κύριος Ανταμπούφης, την πρόταση αυτή την κάνει εκ του ασφαλούς μιας και ο ίδιος δεν έχει να χάσει τίποτα. Ασφαλώς και θα είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία, μια ανάλογη πρόταση να είχε γίνει από κάποιον αιρετό ο οποίος βρίσκεται τοποθετημένος σε έμμισθη θέση και να ζητάει τη μείωση των αποδοχών του. Αφού όμως κανένας τους δεν είχε την ευθιξία να προτείνει κάτι τέτοιο, πρέπει τουλάχιστον να βρουν όλοι μαζί το θάρρος και να πουν ΝΑΙ σε αυτή την πρόταση. Άλλωστε την κάθε πρόταση πρέπει να την εξετάζεις πολιτικά και σίγουρα η τοποθέτηση του κυρίου Ανταμπούφη ενέχει σοβαρού πολιτικού ερείσματος.
Όχι ότι θα λυθούν τα οικονομικά προβλήματα του δήμου με τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από την περικοπή αυτή. Σίγουρα όμως θα μαζευτεί ένα ποσό το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάπου που να υπάρχει μεγάλη και πιο άμεση ανάγκη και το κυριότερο είναι πως οι άνθρωποι αυτοί θα έχουν δώσει ένα δείγμα ότι κατανοούν απόλυτα τις ανάγκες της εποχής και τις δυσκολίες που περνούν οι περισσότεροι συμπολίτες μας και με τον τρόπο αυτό θα μας αποδείξουν ότι έχουν διάθεση να προσφέρουν κι εκείνοι έστω στο ελάχιστο.
Εξάλλου ο ίδιος ο δήμαρχος έχει πει τόσες φορές πως αν χρειαστεί, θα προβεί στην άμεση μείωση των λειτουργικών δαπανών του δήμου. Να λοιπόν μια πολύ καλή ευκαιρία να το ξεκινήσει αυτό και μάλιστα χωρίς να προβεί σε περικοπές που ενδεχομένως να μειώσουν την ποιότητα ή ακόμα και την ποσότητα των υπηρεσιών που ο δήμος παρέχει στον πολίτη.
Μην ξεχνάτε επίσης πως, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του Νίκου Ανταμπούφη, από την πρόταση αυτή εξαιρούνται οι αιρετοί που έχουν ως μοναδικό εισόδημα το μισθό που παίρνουν από την έμμισθη θέση που έχουν τοποθετηθεί και ότι η κατά 50% μείωση των αποδοχών των αιρετών που απασχολούνται αποκλειστικά στο δήμο, θα αφορά μόνο εκείνους για τους οποίους ο μισθός αυτός είναι ένα δεύτερο εισόδημα.
Άλλωστε πέραν όλων των άλλων, είναι και προκλητικό να υπάρχουν χιλιάδες συμπολίτες μας που στην οικογένειά τους δεν εργάζεται ούτε ένας και ότι υπάρχουν άνθρωποι που για να ζήσουν ψάχνουν καθημερινά τους κάδους των απορριμμάτων για να βρουν κάτι να φάνε, και ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι, που επαναλαμβάνω μας ζήτησαν την ψήφο μας γιατί θέλουν να προσφέρουν στον τόπο τους, να παίρνουν κάθε μήνα δύο μισθούς.
Βέβαια για να πω την αλήθεια, ούτε κι εγώ πιστεύω ότι το συγκεκριμένο δημοτικό συμβούλιο μπορεί και έχει τη διάθεση να αποδεχτεί μια τέτοια πρόταση. Βλέπετε όλοι είμαστε υπέρ των θυσιών αλλά μόνο όταν αυτές αφορούν τους άλλους. Όταν έρθει η ώρα να ακουμπήσουν και εμάς, εκεί ξαφνικά θυμόμαστε ότι οι θυσίες και οι περικοπές είναι άδικες κι αυτό το τελευταίο δεν αφορά μόνο τους αιρετούς αλλά όλους μας. Δυστυχώς έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες και δε βλέπω να αλλάζουμε εύκολα.
Σε ό,τι αφορά πάντως στη δεδομένη κατά την άποψή μου απόρριψη της πρότασης του κυρίου Ανταμπούφη, είμαι πολύ περίεργος να ακούσω τα επιχειρήματα εκείνων που θα την καταψηφίσουν. Βέβαια, παρόλο που, όπως αναφέρω παραπάνω, πολιτική κατά τη γνώμη μου σημαίνει προσφορά, ούτε κι εγώ δέχομαι κάποιες άλλες φωνές που μιλούν για πλήρη κατάργηση των έμμισθων θέσεων. Είμαι της άποψης πως αφού οι αιρετοί που τις κατέχουν αφιερώνουν κάποιο χρόνο για να ασχοληθούν με το αντικείμενο της κάθε θέσης, πρέπει και να αμείβονται γι’ αυτό. Άρα για κατάργηση αυτών των αμοιβών δε θα πρέπει να γίνεται ούτε λόγος, για μείωση τους όμως, όχι απλά μπορούμε, αλλά πρέπει να μιλάμε.
