Το θέμα με το τζαμί της Βελόνης επανήλθε στο φως της δημοσιότητας κατά την προεκλογική περίοδο με τα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα να είναι πολλά. Πρόκειται για ένα τέμενος το οποίο αρχικά ξεκίνησε να χτίζεται χωρίς άδεια, στη συνέχεια δόθηκε άδεια αλλά αφορούσε σε χώρο πολλαπλών χρήσεων και όχι σε τζαμί ενώ το όλο έργο αφορά σε μια άγνωστη εταιρία.
Μια περίεργη όσο και διδακτική ιστορία επανήλθε στην επιφάνεια κατά την προεκλογική περίοδο καθώς στην ατζέντα των μειονοτικών θεμάτων έγινε πρώτο θέμα της τελευταίες μέρες από πολιτικούς και άλλους κύκλους, ένα ζήτημα που χαρακτηρίζεται «αμαρτωλό» απασχολεί τον οικισμό της Βελώνης και αναδείχθηκε κατά τις πρόσφατες επισκέψεις διαφόρων υποψηφίων βουλευτών και, ειδικότερα, της ΔΗΜΑΡ.
Πρόκειται για το «τέμενος» της Βελόνης που ξεκίνησε να ανεγείρει η Μουφτεία Ξάνθης υπό πολύ σκοτεινό ιδιοκτησιακό καθεστώς. Η ανέγερση ξεκίνησε το 2005 παράνομα χωρίς πολεοδομική άδεια. Το 2007 επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθεί και εκδόθηκε άδεια νομιμοποίησης από την Πολεοδομία Ξάνθης. Το «αμαρτωλό» της υπόθεσης είναι ότι η Άδεια βγαίνει για κάποια άγνωστη εταιρία με την επωνυμία «Αναπτυξιακή Διαπολιτισμική Εταιρίας Θράκης» , αγνώστου ιδιοκτησιακού καθεστώτος και εμπλοκή του Σινίκογλου, ενώ η άδεια αφορά σε «Πολιτιστικό Κέντρο» και όχι σε χώρο λατρείας.
Η ανέγερση προκάλεσε πρόστιμο ύψους 300.000 ευρώ, το οποίο με διάφορες νομικές ενέργειες κατέβηκε με νόμιμο τρόπο στις 90.000 ευρώ. Οι πρόσφατες ρυθμίσεις για την τακτοποίηση αυθαιρέτων δίνουν τη δυνατότητα να γίνει τακτοποίηση με ένα παράβολο της τάξης των 2.000 ευρώ αλλά μετά απομένει η αλλαγή χρήσης σε χώρο λατρείας. Φυσικά με μια ματιά είναι προφανές ότι το κτίριο δεν είναι τζαμί !
Όμως τα ερωτηματικά αυτής της αμαρτωλής ιστορίας είναι από πού χρηματοδοτήθηκε η ανέγερση, γιατί εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης μια άγνωστη εταιρία (προφανώς Μη Κερδοσκοπική), γιατί η άδεια εκδόθηκε για κτίριο πολλαπλών χρήσεων και όχι Τέμενος και τέλος, γιατί η Μουφτεία αρνείται οποιοδήποτε σχόλιο για την υπόθεση αυτή. Εφόσον πρόκειται για πόρους που προέρχονται από το δημόσιο, το ερώτημα είναι ποιοι διαχειρίζονται και με ποιο τρόπο δημόσια κεφάλαια.
