Σε ανακοίνωση – δελτίο Τύπου σε σχέση με τις προσφατες εξελίξεις στο Συμβούλιο Διοίκησης του ΔΠΘ ο καθηγητής του Τμήματος ΗΜΜΥ Βασίλης Τσαουσίδης, μέλος του Συμβουλίου, αναφέρει:
Η ανώτατη παιδεία στην Ελλάδα διέρχεται μια κρίση απομόνωσης λόγω της μαζικής φυγής των αξιολογότερων επιστημόνων της. Σε αυτή την επικίνδυνη συγκυρία, επιστήμονες που ενίσχυσαν τα περιφερειακά Πανεπιστήμια από άλλες χώρες ή πόλεις αποχωρούν μαζικά και ενισχύονται οι παράγοντες της τοπικής διαπλοκής. Σε αυτή τη συγκυρία, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο προσπαθεί να ισορροπήσει και να διαμορφώσει τη νέα φυσιογνωμία του με διαδικασίες επίπονες και ενίοτε πέρα από τα ακαδημαϊκά πλαίσια.
Την ώρα που
– συνάδελφοι τιμωρούνται με κράτηση του μισθού τους επειδή διαφώνησαν στη γενική συνέλευση του τμήματός τους σε σχέση με το αν η συμμετοχή του Πρύτανη σε θεσμικά όργανα ή σώματα συνιστά ασυμβίβαστο
– συνάδελφοι στοχοποιούνται στα θεσμικά όργανα διότι αναρωτιούνται δημόσια πως είναι δυνατό να επιτρέπονται απευθείας αναθέσεις 615 000 ευρώ με προγραμματικές συμβάσεις
– συνάδελφοι καταγγέλλονται κατ’ εξακολούθηση στον εισαγγελέα και παραπέμπονται στο πειθαρχικό των μελών ΔΕΠ για ζητήματα που επινοούν συνήθως ανώνυμοι καταγγέλλοντες της τοπικής διαπλοκής
– συνάδελφοι καταγγέλλονται στην εφορία και τον εισαγγελέα επειδή δεν ζήτησαν άδεια τις Κυριακές που ταξίδευαν για να εκπληρώσουν τις συμβατικές υποχρεώσεις του Πανεπιστημίου
– η ημερήσια διάταξη των συνεδριάσεων θεσμικών οργάνων (Επιτροπή Ερευνών, Σύγκλητος, Συμβούλιο) δεν ανακοινώνεται και τα πρακτικά των θεσμικών οργάνων (Σύγκλητος, Επιτροπή Ερευνών κ.λπ) δεν είναι αυτομάτως προσβάσιμα ούτε και στα μέλη του Συμβουλίου
– τα θεσμικά όργανα λειτουργούν με τα ίδια πρόσωπα σε αλληλο-ελεγχόμενες θέσεις (βλ. Επιτροπή Ερευνών και Σύγκλητος όπου συμμετέχουν Πρόεδροι, Κοσμήτορες)
– μια σειρά από δημοσιεύματα σε σχέση με τη χρηστή διοίκηση και τη διαχείριση των πόρων από τη διοίκηση εξετάζονται από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και τη δικαιοσύνη
Θα ήταν ανεύθυνο εκ μέρους μου να παραιτηθώ από το Συμβούλιο του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και να μην υπερασπιστώ το κύρος του Πανεπιστημίου, τους συναδέλφους αλλά και το μέλλον του Πανεπιστημίου με όποιον θεσμικό, έστω αποδυναμωμένο τρόπο διαθέτω.
