Πλούσια είναι η παράδοση σε ανατολική μακεδονία και Θράκη και την Πρωτοχρονιά με τα σκήπτρα να τα κρατά η Δράμα και το έθιμο των Μωμόγερων αλλά και ο Έβρος με το έθιμο της Καμήλας. Η 1η Ιανουαρίου, ως ξεκίνημα της νέα χρονιάς, επικράτησε να γιορτάζεται στη Ρώμη από το 48 π.Χ., την εποχή του Ιούλιου Καίσαρα και πήρε πολλά στοιχεία από τη Ρωμαϊκή γιορτή «Σατουρνάλια». Επρόκειτο σημαντική γιορτή των Ρωμαίων, οι οποίοι τα ταύτιζαν με τα αρχαία Κρόνια, και εκτός από τις τυπικές θυσίες, περιλάμβανε δημόσια αργία, καθώς και διάφορα έθιμα, ανταλλαγή μικρών δώρων, ή υπαίθριες αγορές. Αυτή την περίοδο επιτρέπονταν τα τυχερά παιχνίδια ακόμα και για τους δούλους. Με την επίδραση της Ορθόδοξης θρησκείας, η Πρωτοχρονιά έμεινε έως σήμερα σαν λαϊκή γιορτή.
Στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης οι κάτοικοι -η πλειονότητα των οποίων έχουν τις ρίζες τους στον Πόντο και τη Μικρά Ασία- ακόμη και σήμερα διατηρούνται ζωντανά τα ήθη και οι παραδόσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πολιτιστική παράδοση της Δράμας, με την πλούσια λαογραφία, τα ήθη τα έθιμα, τις γιορτές και τα διονυσιακά δρώμενα που πραγματοποιούνται όλες τις εποχές του χρόνου.
Οι Μωμόγεροι, ένα είδος λαϊκού παραδοσιακού θεάτρου, αναβιώνει στους Σιταγρούς και τα Πλατανιά, χωριά όπου υπάρχουν πρόσφυγες από τον Πόντο. Η ονομασία Μωμόγεροι προέρχεται από τις λέξεις μίμος και γέρος, από τις μιμητικές κινήσεις που κάνουν οι πρωταγωνιστές με μορφή γεροντικών προσώπων. Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται όλο το Δωδεκαήμερο (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Θεοφάνια).
Στον ακριτικό έβρο κυρίαρχο είναι το έθιμο της γκαμήλας. Οι ρίζες του χάνονται στο βάθος του χρόνου. Η προέλευση του είναι από την Ανατολική Θράκη απ΄ όπου μεταφέρθηκε στην αντίπερα όχθη με την εγκατάσταση των προσφύγων πλέον στο Ελληνικό έδαφος.
Σύμφωνα με μία εκδοχή το έθιμο έχει σχέση με το ερχομό του Αη –Βασίλη που τα χρόνια τα παλιά ταξίδευε πάνω σε καμήλα πηγαίνοντας να βοηθήσει όσους είχαν ανάγκη και αυτό συνδέεται και με τη γιορτή του Μεγάλου Βασιλείου που ακολουθεί την 1η του νέου χρόνου. Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι συμβολίζει την προσκύνηση των τριών μάγων στο Χριστό που πάλι ταξίδευαν με καμήλες για να φέρουν τα δώρα δηλαδή χρυσό ως βασιλιά ,λιβάνι ως Θεό και σμύρνα ως αυτόν που θα θυσιαζόταν για χάρη των ανθρώπων. Η τρίτη εκδοχή είναι ότι η περιφορά της καμήλας σατιρίζει τον φοροεισπράκτορα ο οποίος την εποχή της τουρκοκρατίας μάζευε τον φόρο για το σουλτάνο γυρίζοντας από τόπο σε τόπο πάνω σε καμήλα.
Τέλος στα Άβδηρα της Ξάνθης, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ορισμένες οικογένειες δε ζυμώνουν βασιλόπιτα, αλλά, ανοίγουν φύλλο και παρασκευάζουν μία πίτα με πράσο, κιμά και μπαχαρικό κύμινο. Μέσα στην πρασόπιτα βάζουν το φλουρί. Η πίτα ψήνεται σε παραδοσιακό ταψί το σινί και τα παλιότερα χρόνια σερβίρονταν πάνω σε χαμηλό ξύλινο τραπέζι, το σορβά.
