H αυτοκτονία του 15χρονου μαθητή από την Αργυρούπολη έχει παγώσει όλη την Ελλάδα. Οι λεπτομέρειες από το τραγικό περιστατικό είναι ανατριχιαστικές και δείχνουν την άσχημη ψυχολογική κατάσταση που βίωνε ο νεαρός. Οι γονείς ανησυχούν και θέτουν μία πληθώρα ερωτημάτων για το πώς μπορούν να προλάβουν αλλά και να αναγνωρίσουν τα σημάδια του σχολικού εκφοβισμού. Η κ. Παγώνα Διούδη επιστημονική υπεύθυνη του κέντρου πρόληψης έκφραση και ψυχολόγος, μας ενημερώνει τόσο για την πρόληψη όσο και για τον ορισμό του σχολικού εκφοβισμού που πρέπει να διαχωρίζεται από τις απλές καθημερινές συγκρούσεις μεταξύ των παιδιών.
Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού να βρίσκεται σε κορύφωση τα τελευταία χρόνια προκαλώντας τραυματικές εμπειρίες, αλλά και σοβαρές διαταραχές στους εφήβους που μπορούν να φτάσουν ακόμη και σε ακραίες αντιδράσεις. Η αυτοκτονία του 15χρονου τα ξημερώματα της Κυριακής στην Αργυρούπολη δείχνει ότι το bullying έχει πάρει σοβαρές διαστάσεις. Ο μαθητής άφησε σημείωμα όπου κατονομάζει τους δράστες της συμπεριφοράς αυτής σε βάρος του και τις επόμενες ημέρες αναμένονται εξελίξεις. Η οικογένεια του 15χρουνου ακόμη προσπαθεί να καταλάβει γιατί αυτοκτόνησε το παιδί τους.
Αναρωτούνται μάλιστα πως είναι δυνατόν να μην έχουν καταλάβει ποτέ τίποτα και τώρα να βρεθούν μπροστά σε μια τραγική αλήθεια. Οι γονείς ανησυχούν και θέτουν μία πληθώρα ερωτημάτων για το πώς μπορούν να προλάβουν αλλά και να αναγνωρίσουν τα σημάδια του σχολικού εκφοβισμού. Η Κα Διουδη Παγώνα επιστημονική υπεύθυνη ΚΕΦΙΑΠ και ψυχολόγος με αφορμή αυτό το τραγικό περιστατικό μας εξηγεί αν τελικά οι θύτες αυτών των περιστατικών που περιλαμβάνουν βία και εκφοβισμό γεννιούνται ή γίνονται ενώ μιλά και για τον ορισμό του σχολικού εκφοβισμού που πρέπει να διαχωρίζεται από τις απλές συγκρούσεις μεταξύ των παιδιών.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουν οι γονείς τόσο του θύματος όσο και του θύτη όταν αντιλαμβάνονται ότι το παιδί τους έχει εμπλοκή σε ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού; Οι γονείς έχουν ένα δύσκολο έργο λοιπόν καθημερινής προσπάθειας κατανόησης των παιδιών τους με ανοιχτά αυτιά και μάτια, χωρίς πρόθεση κριτικής αλλά με διάθεση επικοινωνίας και μικρά καθημερινά βήματα προσέγγισης γιατί όλα ξεκινούν από την επικοινωνία.
