Η Καθαρά Δευτέρα σηματοδοτεί την αρχή της νηστείας για την Σαρακοστή και το αγαπημένο έδεσμα όλων πέρα από την λαγάνα και τον χαλβά είναι τα θαλασσινά. Ωστόσο εδώ υπάρχουν ορισμένοι κανόνες που πρέπει να τηρούμε για την διάσωση των θαλασσών μας.
Την Καθαρά Δευτέρα, αλλά και ολόκληρη τη Σαρακοστή, τα θαλασσινά έχουν ιδιαίτερη θέση στο τραπέζι μας. Όμως ποια ψαρικά έχουν αλιευθεί στο σωστό μέγεθος, τη σωστή εποχή και με τα κατάλληλα αλιευτικά εργαλεία, και ποια δεν πρέπει να καταλήξουν ποτέ στο πιάτο μας;
Οι καταναλωτικές μας επιλογές είναι πολύ σημαντικές, καθώς οι θάλασσές μας αδειάζουν λόγω της υπεραλίευσης, ενώ η όρεξή μας για ψαρικά ολοένα και μεγαλώνει. Σημειώνεται πως κάθε άτομο στην Ελλάδα καταναλώνει κατά μέσο όρο σχεδόν 20 κιλά ψάρια και θαλασσινά ετησίως, ποσοστό αρκετά υψηλό.
Με τη βοήθεια του πρακτικού Οδηγού Υπεύθυνης Κατανάλωσης Ψαρικών του WWF, μπορούμε να κάνουμε εύκολα την αλλαγή στο πιάτο μας και να κρατήσουμε τις θάλασσές μας ζωντανές. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλά ψαρικά που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καταναλώσουμε, γιατί η αλιεία και η εμπορία τους απαγορεύεται, καθώς έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις στο οικοσύστημα και στον πληθυσμό τους που μέρα με τη μέρα συρρικνώνεται. Λέμε «όχι» σε απειλούμενα και απαγορευμένα είδη, όπως οι πετροσωλήνες.
Επίσης, δεν επιλέγουμε ποτέ γόνο! Δεν πρόκειται για ένα εκλεκτό έδεσμα αλλά για ένα σοβαρό περιβαλλοντικό έγκλημα. Η αλιεία νεαρών ψαριών και θαλασσινών που δεν έχουν προλάβει να αναπαραχθούν και να αφήσουν απογόνους αδειάζει και ερημώνει τις θάλασσές μας. Οι επιχειρήσεις εμπορίας προϊόντων αλιείας υποχρεούνται να τηρούν το νομικό πλαίσιο σχετικά με το ελάχιστο επιτρεπόμενο μέγεθος ή βάρος των ψαρικών. Αυτό σημαίνει ότι αν ένα εστιατόριο σερβίρει γόνο, δηλαδή νεαρά ψάρια και θαλασσινά που δεν έχουν το προβλεπόμενο ελάχιστο επιτρεπόμενο μέγεθος, αυτά έχουν καταλήξει στο πιάτο μας παράνομα. Πριν αγοράσουμε ψαρικά, προσέχουμε τις ετικέτες και ελέγχουμε την περιοχή, την μέθοδο αλιείας ή εκτροφής, και αν πρόκειται για φρέσκα ή κατεψυγμένα προϊόντα. Ακόμη, βάζουμε ποικιλία στις γεύσεις και λέμε «ναι» στα λιγότερο δημοφιλή είδη αμβλύνοντας τις πιέσεις που ασκούνται στα πιο εμπορικά θαλασσινά και ψάρια. Οι υγιείς θάλασσες περνούν από το πιάτο μας και η υπεύθυνη «ψαροφαγία» είναι πλέον πιο εύκολη από ποτέ.
