Σε χρόνους όχι και τόσο μακρινούς έδινε ζωή με την κίνηση του, τροφή στους ανθρώπους που τον επισκέπτονταν και χαμόγελα ικανοποίησης στους παραγωγούς που του εμπιστεύονταν τους καρπούς των προσπαθειών τους. Ο λόγος για έναν παλιό, αλλά όχι ξεχασμένο, αλευρόμυλο της Ξάνθης στις όχθες του Κόσυνθου δίπλα στην παλιά Πόλη, που σε πείσμα του Πανδαμάτορα χρόνου εξακολουθεί να υφίσταται και να έλκει το ενδιαφέρον. Η αρχιτέκτονας Αγγέλα Γεωργαντάέχει αναλάβει την αποκατάσταση του νερόμυλου της Ξάνθης. Η προσπάθεια εξεύρεσης των πόρων που απαιτούνται γι αυτό το σκοπό βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Πρόκειται για έναν παλιό νερόμυλο, ο οποίος μαζί με δύο άλλα χτίσματα αποτελεί ένα ξεχωριστό κτιριακό συγκρότημα.
Ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη της Ξάνθης και το έργο της αποκατάστασης θα αναλάβει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Ένα πετρόκτιστο κτίσμα που σε κάποια προσπάθεια «αποκατάστασης» βρέθηκε να «συνυπάρχει» με ένα κτίσμα που χτίστηκε πάνω σ’ αυτό που ήδη υπήρχε, πάλι πετρόχτιστος, αλλά νεότερος μύλος. «Πρόταση μας είναι να γίνει ένας πολυχώρος. Υπάρχουν και τα παλιότερα χτίσματα. Να βασιστεί στην παραγωγή του αλευριού, αλλά κυρίως να είναι ένας χώρος, καθώς όλοι συνδέονται με το νερό, ενός μικρού μουσείου υδροκίνησης, όπου θα μπορούν να φιλοξενούνται διάφορες εκδηλώσεις σε σχέση με το περιβάλλον , το νερό , την κίνηση και τα γειτονικά κτίσματα να υποστηρίξουν όλη αυτή την δραστηριότητα.» δηλώνει η κα Γεωργαντά και σημειώνει ότι «Τα γειτονικά κτίσματα με βάση το αλεύρι, που θα παραχθεί, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως καφέ, εστιατόριο, φούρνος, να είναι δηλαδή ένα χώρος αναψυχής που θα χρηματοδοτεί την λειτουργία του πολυχώρου.»
