Το αόρατο περιδέραιο είναι το κόσμημα που όλοι το φοράμε. Στολίζει την ψυχή μας και κουβαλάει όλες τις εμπειρίες και τους ανθρώπους που κρατάμε σαν φυλαχτό μέσα μας.
Είναι βαρύ, παλιό κι αθέατο.
Έχει για στολίδια του χαρές, λύπες, φόβους, ντροπές, επιθυμίες, προσδοκίες, ματαιώσεις, γεννητούρια, γάμους και απώλειες, τα «πρέπει» και τα «μη» των γεννητόρων της γενιάς μας.
Ανθρωπισμός – Ποτέ μην κρίνετε από την εμφάνιση
Η έννοια του ανθρωπισμού είναι ευρεία αλλά κυρίως εντοπίζεται στην φιλοσοφική στάση η οποία θεωρεί τον άνθρωπο κέντρο του κόσμου και κεντρική αξία της, μια αντίληψη που πρεσβεύει ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της κοινωνίας και του πολιτισμού και κριτήριο της προόδου σε κάθε τομέα οφείλει να είναι η ελευθερία του και η ποιότητα της ζωής του και οι τρόποι συμπεριφοράς που (πρέπει να) επιδεικνύει ο άνθρωπος στον συνάνθρωπό του.
Η ερώτηση σε εξετάσεις πανεπιστημίου που έφερε σε άβολη θέση τους φοιτητές.
“Η εξεταστική του θέματος είναι ο ανθρωπισμός”
Ένας φοιτητής διηγείται την δική του εμπειρία:
Μπήκα στην αίθουσα εξετάσεων γεμάτος αυτοπεποίθηση αφού είχα μελετήσει πολλές μέρες και ατελείωτες ώρες, διάβασα αρκετά βιβλία για να είμαι έτοιμος να απαντήσω σε δεκάδες ερωτήσεις και στις πιο δύσκολες θεωρίες.
Η ερώτηση της εξέτασης ήταν : Ποιό είναι το μικρό όνομα του κυρίου που εργάζεται και φροντίζει για την καθαριότητα στο τμήμα που σπουδάζεις;
Κοίταξα το λευκό χαρτί χωρίς να γνωρίζω την απάντηση στο ερώτημα. Το μόνο που ερχόταν στο μυαλό μου εκείνη την στιγμή είναι το χαμόγελο εκείνου του καλού ανθρώπου, που περνούσε από μπροστά μας δεκάδες φορές την ημέρα. Δεν του είχα μιλήσει ποτέ και δεν είχα ρωτήσει το όνομά του.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι μόνο ένας από τους 16 φοιτητές απάντησε.
Το θέμα που μας έβαλε ο καθηγητής ήταν σπουδαίο γιατί ήθελε να μας διδάξει να μην νοιαζόμαστε μόνο για θεωρίες. Μάθαμε ότι ο επιτυχημένος άνθρωπος είναι αυτός που σπάει το φράγμα της ματαιοδοξίας. Μας δίδαξε το πιο σημαντικό μάθημα ότι μερικά κλειδιά της επιτυχίας μας είναι στα χέρια του απλού εργαζόμενου και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να νιώθει ανώτερος από αυτόν, όσα πτυχία και αν έχει. Και να θεωρούμε ότι δεν μας νοιάζει και να μην δίνουμε το χέρι σε κάποιον επειδή ανήκει στο χαμηλό προσωπικό.
Παρέδωσα το χαρτί των εξετάσεων λευκό και κατευθύνθηκα γρήγορα και χαμογελαστά στον εργαζόμενο κάναμε διάλογο και τον ρώτησα πως τον λένε, μου απάντησε αλλά η πληροφορία άργησε, και η ευθύνη είναι όλη δική μου.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα συναντήσεις κάποιον, μη βιαστείς να τον χαρακτηρίσεις. Σκέψου για μια στιγμή το περιδέραιο που είναι κρυμμένο στο λαιμό. Το δικό του και το δικό σου.
«Η μόρφωση είναι θέμα συμπεριφοράς»
Σωκράτης
