Ήταν 12 Ιουνίου του 1944, όταν ο βουλγαρικός στρατός κατοχής συγκέντρωσε τους περίπου 800 κατοίκους των Κομνηνών στην πλατεία, τους έβαλαν να καθίσουν καταγής, έστησαν τα πολυβόλα στραμμένα πάνω τους και περιέφεραν τα κομμένα κεφάλια δύο ανταρτών και δύο παιδιών 16 και 20 ετών ( Κωστάκη Παπαδόπουλο και Νίκο Σιδηρόπουλο) και ζητούσαν να τα αναγνωρίσουν.
Λίγο μετά έφεραν στην πλατεία μία γυναίκα, την 48χρονη Κυριακή Στίγκα, που βρήκαν στο χωράφι της, της οποίας τα δύο παιδιά ήταν αντάρτες στο βουνό, ενώ τον σύζυγο της Δημήτρη τον είχαν εκτελέσει λίγες ώρες νωρίτερα μέσα στο χωράφι του. Με συνοπτικές διαδικασίες την δίκασαν μπροστά στον κόσμο και την καταδίκασαν σε θάνατο. Λίγα λεπτά μετά την εκτέλεσαν, μπροστά στους συγχωριανούς της, αφού αρνήθηκε να της κλείσουν τα μάτια και φώναξε με όλη της δύναμη πριν σωριασθεί νεκρή « και δέκα παιδιά να είχα, θα τα έστελνα αντάρτες στα βουνά! Ζήτω η Ελλάς!»
Η Κυριακούλα Στίγγα έχυσε το αίμα της ηρωικά και θα μείνει στην ιστορία ως άλλη μία γυναίκα – σύμβολο που τα στήθη της προτάχθηκαν μπροστά στις Κατοχικές Δυνάμεις.
Το πρωί της Κυριακής 21 Ιουνίου πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις μνήμης στα Κομνηνά Ξάνθης για τους εκτελεσθέντες και σφαγιασθέντες κατοίκους του χωριού από τον Βουλγαρικό Στρατό κατοχής, την 12-6-1944.
Τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση υπό του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Ξάνθης κ. Παντελεήμονος παρουσία των αρχών της περιοχής μας και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο της εκτελεσθείσης Κυριακής Στίγκα στην πλατεία των Κομνηνών.
