Ο δρόμος προς την Ιερά Μονή της Παναγίας της Αρχαγγελιώτισσας είναι καθαρός και ευπρεπισμένος. Αντιθέτως ο δρόμος προς την μονή της Παναγίας της Καλαμούς γεμάτος πευκοβελόνες και “κουκουνάρια” από τα πεύκα – Γιατί;
Μία βόλτα στο περαστικό δάσος δίνει την χαρά σε καθένα από εμάς να απολαύσουμε το πράσινο τοπίο και την υπεροχή θέα και παράλληλα την ευκαιρία να νιώσει την γαληνή και την ηρεμία που μπορούν να του προσφέρουν τα φιλόξενα μοναστήρια της Καλαμούς και της Αρχαγγελιώτισσας.
Αυτό που γίνεται άμεσα αντιληπτό από την αρχή της διαδρομής προς την μονή της Αρχαγγελιώτισσας είναι ότι ο δρόμος είναι καθαρός, οι πέτρες στις επικίνδυνες στροφές είναι βαμμένες σε έντονο χρώμα για τους οδηγούς, ευπρεπισμένος ο χώρος στα πλαϊνά της οδού, χωρίς ξερά χόρτα και πευκοβελόνες.
Από την μονή της Αρχαγγελιώτισσας όμως και μετά στην υπόλοιπη διαδρομή προς την μονή της Καλαμούς, η εικόνα που σας περιγράψαμε προηγουμένως αλλάζει εντελώς, όπως φαίνεται καθαρά και στο βίντεο που κατέγραψε η κάμερα του xanthipost.gr την Πέμπτη 20. 08.2020. Στην άκρη του δρόμου μπορεί κανείς να διακρίνει την έλλειψη φροντίδας αφού παντού έχει πεσμένα “κουκουνάρια” από τα πεύκα και πολλές πευκοβελόνες. Γιατί αυτή η αλλαγή σκηνικού; Μήπως λόγω της εορτής του 15Αύγουστου έγιναν οι απαραίτητες εργασίες καθαρισμού και ευπρεπισμού μόνο στη διαδρομή μέχρι την μονή της Αρχαγγελιώτισσας; Και το υπόλοιπο δάσος; Αφήνεται στην μοίρα του;
Τα επιστημονικά δεδομένα και οι σχετικές έρευνες καταδεικνύουν ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό δασικών πυρκαγιών, ξεκινούν από τα πρανή δρόμων, ειδικά όταν βρίσκονται σε περιαστικά δάση και διασχίζουν περιοχές με κλασσική μεσογειακή βλάστηση (πευκοδάση). Ο κορμός, οι πευκοβελόνες, τόσο πάνω στο δέντρο όσο και στο έδαφος, αλλά και τα “κουκουνάρια” του πεύκου, μπορούν να γιγαντώσουν τη φωτιά και να την εξαπλώσουν σε μεγάλη έκταση. Τα ποσοστά επικινδυνότητας αυξάνονται με τη παρουσία πλήθους σκουπιδιών. Παράλληλα το μεγαλύτερο ποσοστό πυρκαγιών έχει σαν αιτία την ανθρώπινη αμέλεια. Ο αμελής ή ο κακοήθης δεν έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει φωτιά με ένα σπίρτο σε ένα καθαρό δάσος αλλά οι ξερές πευκοβελόνες και τα “κουκουνάρια” από τα πεύκα, δυστυχώς αποτελούν ένα άριστο προσάναμμα.
Αξίζει τέλος να τονιστεί και πάλι ότι η πρόληψη είναι πολύ πιο αποτελεσματική από την όποια καταστολή και το ερώτημα εύλογο και σαφές. Γιατί υπάρχει αυτή η κατάσταση στο περιαστικό μας δάσος μέσα στην καρδιά του Αυγούστου με τις συνθήκες να είναι δυστυχώς ευνοϊκές για το ξέσπασμα φωτιάς;
