Κι εκεί που περπατάς αμέριμνος και χαλαρός, να’ σου μπροστά σου ένας γυμνοσάλιαγκας, ο οποίος είναι γνωστός με την επιστημονική ονομασία Arion lusitanicus. Λέγεται μάλιστα ότι ο γυμνοσάλιαγκας άρχισε να εξαπλώνεται στην Ευρώπη από την Ισπανία ,ταξιδεύοντας με την μορφή αυγών στο χώμα φυτών σε δοχεία. Η διαδρομή αυτή αποτελεί και σήμερα την κυριότερη πηγή προσβολής.
Οι γυμνοσάλιαγκες είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία για τον κήπο μας. Τρώνε τα φύλλα, αφήνουν γλοιώδη μονοπάτια στην πορεία τους προς την κορυφή και τους βρίσκουμε αναπάντεχα μέσα στο χώρο μας αφού πρώτα βέβαια επιτρέψαμε να μπουν σε αυτόν γιατί ίσως δεν κάναμε αυτά που έπρεπε για να τους αποτρέψουμε, αν όχι να τους «εξοντώσουμε», εξ’ αρχής. Το «άτριχο» μαλάκιο γεμίζει όλο τον χώρο με τα κολλώδη σάλια του, αν και μπορεί να ρίξαμε την στάχτη που είναι απαραίτητη για να μην συνεχίσει να σέρνεται στον χώρο μας. Αυτό τις περισσότερες φορές καταφέρνει και βρίσκει καθαρό έδαφος για να συνεχίσει το σύρσιμό του.
Λόγω της υγρασίας μάλιστα που ήταν ιδιαίτερα έντονη το τελευταίο χρονικό διάστημα, οι γυμνοσάλιαγκες άρχισαν να πολλαπλασιάζονται.
Εν τω μεταξύ φορώντας την μάσκα ή και την φορεσιά του ήσυχου, αδικημένου, ταλαντούχου, ηθικού και ταυτόχρονα αργού και κομπλεξικού γαστερόποδου πνευμονοφόρου μαλάκιου, αφού πρώτα συρθεί στα πόδια του εκάστοτε στόχου του, μετά περνά στην αντεπίθεση αφού τον παγιδεύσει με τα κολλώδη σάλια.
Υπάρχουν όμως και οι θηρευτές του, και δεν είναι λίγοι. Ποντίκια, αρουραίοι, νυφίτσες, σκαντζόχοιροι, κουνάβια, κόρακες, καρακάξες, κότες, φίδια, σαύρες και βάτραχοι.
Και περιμένουν στην γωνία για να απολαύσουν το επόμενο γεύμα τους .
