Η ανάρτηση εκπαιδευτικού που παροτρύνει με το δικό του μοναδικό τρόπο προς τη θετική πλευρά των πραγμάτων : “…Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε μπρος τη λογική, δίπλα στις τόσο παράλογες εντολές και να δείξουμε εμείς ότι φοράμε μάσκα μέσα στην τάξη σαν πράξη ευθύνης , όχι γιατί μας απειλούν, αλλά γιατί αγαπιόμαστε…»
Η ανάρτηση του εκπαιδευτικού Μάριου Μάζαρη έχει προκαλέσει τις εντυπώσεις και όχι άδικα, αφού αναρωτιέται αυτό που όλοι – λίγο ή πολύ – έχουμε σκεφτεί ήδη: πώς διώχνεις ένα παιδί από την τάξη επειδή δεν φοράει μάσκα; Και ειδικά εάν αυτή η επιλογή δεν είναι δικιά του, αλλά των γονιών του…
Ακολουθεί η ανάρτηση του εκπαιδευτικού Μάριου Μάζαρη:
«ΠΩΣ ΝΑ ΣΕ ΔΙΩΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΗ:
– όταν δεν το’ κανα όταν ήρθες αδιάβαστο και άγραφο, όταν δεν είχες βιβλία ή τετράδια μαζί σου και σού δωσα δικά μου 📚 ,
– όταν σιγοψιθύριζες με τους συμμαθητές σου, όσο θα έγραφα στον πίνακα μια άσκηση ή όσο έλεγε τη γνώμη του κάποιο άλλο παιδί κι εγώ απλώς σε κοίταξα, δε σου έδειξα την πόρτα🚪,
– όταν σε κατηγόρησαν πως έκλεψες, γόμες, μολύβια, χρήματα και υποσχέθηκα στο διάλειμμα μέσα να μείνουμε για να το συζητήσουμε ✏️,
– όταν σου βάλαν τις φωνές ή έβαλες εσύ φωνές σε άλλον, μέσα στην τάξη ψάχναμε πάντα για μία λύση 🤝,
– όταν γνωρίζω οι γονείς σου πως δουλεύουν ή ότι ζούνε χωριστά και δεν υπάρχει άνθρωπος να έρθει να σε πάρει,
– όταν γνωρίζω ότι στην τάξη είναι η μόνη σου ευκαιρία να κάνεις φίλους ή να τους δεις λιγάκι παραπάνω 🧍🏻🧍♀️,
– όταν το μάθημα που χάνεις δε θα βρεθεί κανείς στο σπίτι για να στο εξηγήσει,
– όταν δε σ’ έδιωξα όταν σχολείο ήρθες με σκισμένα ρούχα ή παπούτσια ή λερωμένα κι εγώ προσπάθησα να μάθω αν θες βοήθεια 🗣,
– όταν ήρθες χωρίς φαΐ, χωρίς λεφτά και σου’δινα δικά μου ή αγκαλιά πηγαίναμε μαζί στο κυλικείο 🥨🥯,
– όταν μου είπες ψέματα και το’ μαθα ή το κατάλαβα, όταν στενοχωρήθηκα που η σχέση μας δυσκόλεψε κι όταν εσύ αδικήθηκες από λάθος δικές μου λέξεις,
– όταν αργήσαν οι δικοί σου να σε πάρουν και μείναμε στην τάξη περιμένοντας, μου έδινες χαρτιά να διορθώνω ή ζωγραφιές κολλούσαμε μαζί στους τοίχους 🎨,
– όταν στην τάξη μέσα αυτή λερώθηκες ή λέρωσες, έκανες εμετό ή κατουρήθηκες και ψύχραιμα μαζί τα λύσαμε όλα και δεν έφυγες,
– όταν γιορτάσαμε γιορτές μαζί σου και γενέθλια, και δώρα ανταλλάξαμε και γέλια και κανείς δε σε έδιωξε από φίλο του όταν δεν είχες δώρο να του φέρεις 🎁,
– όταν εγώ ο ίδιος αρρωσταίνω και 3 και 4 φορές μέσα στον χρόνο, από τις γρίπες που θα φέρουν τα παιδιά κι απ’ τις ιώσεις κι όμως ποτέ δεν κατηγόρησα κανέναν 🌡,
– Πώς να σε διώξω από την τάξη, όταν σκοπός μου είναι να έρχεσαι, χαρούμενο κάθε πρωί, να λέμε καλημέρα και να την εννοούμε ☀️
Φέτος κλείνω τα 15 χρόνια δουλειάς στις σχολικές αίθουσες και δεν απέκλεισα ποτέ μαθητή/τρια από τη μαθησιακή πραγματικότητα. Η τάξη δε θέλει τσαμπουκά , ΘΕΛΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, αφήστε λοιπόν τα παιδιά να μας εμπιστευτούν όπως πάντα. ❤️
Μάριος Μάζαρης
*Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε μπρος τη λογική, δίπλα στις τόσο παράλογες εντολές και να δείξουμε εμείς ότι φοράμε μάσκα μέσα στην τάξη σαν πράξη ευθύνης , όχι γιατί μας απειλούν, αλλά γιατί αγαπιόμαστε.»
