Λογάριαζε να πληρωθεί για τη σοδειά του και με τα λεφτά που θα έπαιρνε να αγοράσει κι ένα ζευγάρι παπούτσια στον μικρό γιο του!
Γράφει ο Δημήτρης Γκαγκαλίδης
“….Ο παππούς είχε ξεκινήσει με το κάρο απ’ τα Άβδηρα. Ολόκληρο ταξίδι τότε, για να έρθει μέχρι την Ξάνθη. Είχε πάρει μαζί στο κάρο τον πατέρα μου, μικρό παιδάκι. Ξυπόλυτος και φτωχός. Λογάριαζε να πληρωθεί για τη σοδειά του και με τα λεφτά που θα έπαιρνε να αγοράσει κι ένα ζευγάρι παπούτσια στον μικρό γιο του. Να βάλει επιτέλους καινούργια παπούτσια.
Είχαν μείνει από βραδύς στο Χάνι και την άλλη μέρα ο μικρός περίμενε με λαχτάρα την επιστροφή του πατέρα.
Ο γέρος γύρισε στεναχωρημένος με κατεβασμένα μούτρα κι έτοιμος να κλάψει… Οι καπνέμποροι, οι “μεσιτάδες” κι η Τράπεζα τον είχαν βάλει στη μέση. Αντί να πληρωθεί του ‘βγαλαν ότι χρωστά κι από πάνω ! Τον φλόμωσαν στα χαρτιά και τα βερεσέδια. Αυτός αγράμματος, στο τέλος υπέκυψε….
Τα παιδικά παπούτσια έμειναν άπιαστο όνειρο
Σε μένα, αλλά και στη ψυχή του πατέρα μου, που πάντα προσπαθούσε να μη μας λείψει τίποτα. Ξαναγυρίσαμε πίσω στο χωριό. Ξυπόλυτος πάλι και στεναχωρημένος. Δύσκολα χρόνια τότε. Αρχές δεκαετίας του 1950. Παντού φτώχεια και βάσανα. Φτωχός κι ο παππούς, με κάτι μικρά χωραφάκια που τα έσπερνε με καπνό. Τι να σου λέω τώρα…
(αληθινή ιστορία από Konstantinos Thrakiotis)
