Εκεί στο άσπρο πανί περνούσαν όλοι οι ήρωες – ηθοποιοί. Απ’ τον χοντρό και τον λιγνό, μέχρι τον Μπρους Λη και τον Ρόκυ
Γράφει ο Δημήτρης Γκαγκαλίδης
Πρώτα βλέπαμε “τι παίζει προσεχώς”, απ’ τις πινακίδες που υπήρχαν στην γωνία της οδού Ορφέως, στη σημερινή Δημοτική Πινακοθήκη.
Ταμπέλες με τα “επίκαιρα” είχε ακόμη στην οδό Βασ. Σοφίας με Μαυρομιχάλη (για τα “Ολύμπια”), στην Κονίτσης, μπροστά στην “Tango” (για τα Τιτάνια), αλλά και απέναντι απ’ την Εμπορική Λέσχη, δίπλα στο περίπτερο.
Όσο για τις ακατάλληλες ταινίες του “Όσκαρ” αυτές διαφημίζονταν στην αρχή της οδού Ηρώων, δίπλα στην πιάτσα των ταξί, με τα απαραίτητα αυτοκόλλητα “αστεράκια” στα επίμαχα γυναικεία σημεία.
Οι Ξανθιώτες πήγαιναν σινεμά
Και μάλιστα η πόλη διέθετε πολλούς κινηματογράφους (Rex, Άλφα). Στα “Νέα Ηλύσια” εντύπωση έκανε το παραδοσιακό επιβλητικό κτίριο, αλλά κι η μεγάλη αίθουσα προβολής.
Εκεί στο άσπρο πανί περνούσαν όλοι οι ήρωες – ηθοποιοί. Απ’ τον χοντρό και τον λιγνό, μέχρι τον Μπρους Λη και τον Ρόκυ.
Εκεί τα όνειρά μας, εκεί και τα νιάτα μας. Όταν τελείωνε το έργο, λες κι ήμασταν οι πρωταγωνιστές. Το ζούσαμε, το νιώθαμε. Χρόνια ωραία, χρόνια ξένοιαστα……
