Γράφει ο Δημήτρης Γκαγκαλίδης
Ανατινάχτηκε από τους Έλληνες αντάρτες, όταν έμπαιναν οι Γερμανοί στην περιοχή. Φτιάχτηκε πρόχειρα σε 2 ημέρες απ’ τα κατοχικά στρατεύματα. Μετά την απελευθέρωση δεν έγινε καμιά προσπάθεια να ξαναχτιστεί.
Οι ντόπιοι διέσχιζαν το ποτάμι βγάζοντας τα παπούτσια τους (!) και συνήθως μόνο το καλοκαίρι. Για τις επείγουσες ανάγκες και περιπτώσεις υπήρχε «περαματάρης» που διέθετε μεγάλη ξύλινη βάρκα. Είχε κι ένα μακρύ κοντάρι, αντλώντας δύναμη απ’ την τοποθέτηση στον βυθό. Με εισιτήριο περνούσε στην απέναντι όχθη. Όταν το ποτάμι είχε πολύ νερό ήταν πιο δύσκολο. Τότε το «δρομολόγιο» κόστιζε 3 δραχμές, ενώ όταν το νερό ήταν ρηχό, κατέβαινε στις 2.
Το 1969 και μετά από 30 χρόνια απραξίας, η γέφυρα ξαναχτίζεται – Αποκαθίστατο η σύνδεση με Κεχρόκαμπο και Καβάλα
Την ίδια εποχή ήρθε και το ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ άρχισε και η ασφαλτόστρωση στη διαδρομή προς Ξάνθη. Η ΜΟΜΑ έριξε άσφαλτο σχεδόν σε όλους τους δρόμους που οδηγούσαν στα τριγύρω χωριά, ενώ έγιναν πλατείες και Ηρώα….
(πληροφορίες από Τ. Κοντογιαννίδης)
