«Είναι πιο δύσκολα πάντα την περίοδο της εξεταστικής, αλλά, αν θέλει κάποιος, τα συνδυάζει και τα δύο» λένε και το αποδεικνύουν δουλεύοντας και σπουδάζοντας μαζί
Η Αλεξάνδρα και η Μαρία σπουδάζουν κι εργάζονται παράλληλα – Όνειρο και των δύο να μπορέσουν να εργαστούν πάνω στο αντικείμενο των σπουδών τους
Πέρασαν το καλοκαίρι εργαζόμενες στο χώρο της εστίασης. Φοιτήτριες του ΔΠΘ. Στο τελευταίο έτος των σπουδών τους. Η Αλεξάνδρα στο Παιδαγωγικό Τμήμα στα 22 της χρόνια και η Μαρία στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής στα 23 της. Όνειρο και των δύο να μπορέσουν να εργαστούν πάνω στο αντικείμενο των σπουδών τους. Μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, ωστόσο, αγωνιούν για το σήμερα εργαζόμενες είτε στην οικογενειακή τους επιχείρηση, όπως η Αλεξάνδρα, είτε σε ξένη, όπως η Μαρία.
Μιλώντας για τα «θετικά» της εργασίας- παράλληλα με τις σπουδές τους στέκονται στην «κοινωνικοποίηση», στα «χρήματα», που κερδίζουν, στην «έξοδο από το σπίτι που επιτυγχάνουν».
Παρατηρούν τις αλλαγές στη συμπεριφορά του κόσμου τα τελευταία χρόνια και σχολιάζουν τη βιασύνη, τη νευρικότητα, το συχνό κοίταγμα του τηλεφώνου τους, ακόμη κι όταν είναι με τους δικούς ανθρώπους, όμως, όπως λένε λείπουν τα δυσάρεστα συναπαντήματα. «Ίσως κάποιος να μην με καλημερίσει ή να μην ζητήσει τον κατάλογο με ευγενικό τρόπο, όμως, υπάρχουν και αυτά» λέει η Αλεξάνδρα στηριζόμενη στην μακρά εμπειρία που έχει αποκομίσει εργαζόμενη στο πλευρό των δικών της. «Το μεγάλο ποσοστό των πελατών είναι «πολύ εντάξει»» προσθέτει.
Εργαζόμενες και οι δύο καλύπτουν κάποια από τα έξοδα των σπουδών τους. «Μικρό μέρος, αλλά είναι μια προσωπική ικανοποίηση» λένε και σημειώνουν ότι και οι γονείς των συμφοιτητών τους, όπως οι δικοί τους, επωμίζονται περισσότερα βάρη τα τελευταία πολλά χρόνια. Μιλώντας για την κίνηση που σημειώθηκε στο χώρο όπου εργάζονται φέτος επισημαίνουν: «Υπήρξε κίνηση, βοήθησε ο καιρός, ομοίως και οι εκδηλώσεις». Με δέκα ώρες δουλειά ήδη η Αλεξάνδρα από φοιτήτρια ακόμη τη ρωτάμε αν «θα σκεφτόταν τη μετανάστευση στο εξωτερικό;» για να την ακούσουμε να απαντά: «Όχι» και να προσθέτει «θα κάνω την προσπάθειά μου στη χώρα μου». Πιο δεκτική σε τέτοιου είδους ενδεχόμενα δεύτερη εργαζόμενη. «Αν δεν μπορέσω να κάνω αυτό που αγαπώ εδώ, θα δοκίμαζα έξω» λέει μην κρύβοντας, όμως, τη διάθεσή της να παλέψει εντός πρώτα.
‘Όσον αφορά στις παραγγελίες, που δέχονται; «Δεν έχει αλλάξει κάτι» λένε και προσθέτουν ότι: «Με την παρέα και τη συζήτηση ίσως να «δραπετεύουν», γύρω από ένα τραπέζι, από τα προβλήματα και τα άγχη, που κουβαλούν».
Κι όταν η δουλειά τελειώσει και βρεθούν στο σπίτι τους, τότε μετά την απαραίτητη ξεκούραση όλο και κάποιο βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί, κάποια εργασία που πρέπει να παραδοθεί τις περιμένει. «Είναι πιο δύσκολα πάντα την περίοδο της εξεταστικής, αλλά, αν θέλει κάποιος, τα συνδυάζει και τα δύο» λένε και το αποδεικνύουν δουλεύοντας και σπουδάζοντας μαζί.
ertnews.gr