Οι τρεις έγιναν πάλι τέσσερις, με επικεφαλής (προς τον παρόν ), τον Σάββα Μελισσόπουλο
Διότι, η κοινή κάθοδος, στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, το μόνο ενδιαφέρον που παρουσιάζει είναι στις υπογραφές της διακήρυξης. Εκεί, που καταδεικνύεται η δύναμη του γιατρού, την οποία φυσικά και δε διαθέτει, αλλά του την… αμπαλάρισε ο κ. Μελισσόπουλος, καθώς… «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες».
Άλλωστε όλοι οι γνωρίζοντες τα των αυτοδιοικητικών έχουν κατανοήσει ότι και ξέρει τι θέλει και γνωρίζει πώς να το αποκτήσει. Μόνον το… «πόσο θα πάει», ακόμη «συζητιέται» !
Κατά τα λοιπά, ο γιατρός ό,τι ζήτησε το πήρε. Τι ζήτησε; Να μην είναι ένας από τους υπόλοιπους. Όχι γιατί δεν τους αντέχει. Απλώς, δεν αντέχει να τον θεωρούν «εν μέσω». Πρέπει να αισθάνεται τη διάκριση. Κάτι σαν.. γκεστ σταρ.
Μέχρι να βαρεθεί ή κάτι να μην του κάτσει καλά. Ξαφνικά πετάει, ξαφνικά πέφτει…
Χαρακτηριστικό ανθρώπου που είναι επιρρεπής στην… πλήξη.
Κι όπως λέει κι ο λαός (τον οποίο, για να μην ξεχνιόμαστε, η τετράς υπηρετεί) οι τίτλοι εφευρέθηκαν για να κρατούν τους υπερόπτες, απασχολημένους.