Γράφει ο Δημήτρης Γκαγκαλίδης
Μπροστά στην “Κληματαριά” σταματούσαν τα τουριστικά λεωφορεία. Πρώτη επιλογή για φαγητό στους επισκέπτες τα τυροπιτάκια κι οι νόστιμες μερίδες των Αφοι Κουτσουρίδη. Δίπλα η Τράπεζα Ελλάδος.
Πιο πέρα το cafe “Ξάνθεια” και μετά οι κινηματογράφοι, το REX και το ΑΛΦΑ. Κάτω απ’ τον “Ηράκλειτο” το μαγαζάκι που έφερε τον πίτα-γύρο στην Ξάνθη. Από δίπλα το “Κοσμικό” με την καταπληκτική κασετίνα και τα γλυκά που μοσχοβολούσαν μέχρι τον δρόμο.
Στο υπόγειο ο ΠΗΓΑΣΟΣ που λειτουργούσε καθημερινά. Εκεί γινόταν όλες οι νεανικές μουσικές εκδηλώσεις. Κάτω απ’ την Disco-μπαλα. Εκεί έβγαινε η “Μις Ξάνθη”, εκεί έκαναν χορό τα Λύκεια, εκεί ο Ανέστης Καλιγάς στην είσοδο.
Απ’ την μεριά της οδού Ηρώων, ο δρόμος πήγαινε στα ΚΤΕΛ. Απέναντι τους έβρισκες τα “καλύτερα” μαγαζιά. Σουβλάκια στον “Για χαρά” και τα “Σωφεράκια”, μπουγάτσες, πατσά…ότι θες.
Στο μεγάφωνο ακουγόταν ο Φάνης Βασιλειάδης να αναγγέλλει αφίξεις κι αναχωρήσεις. Απέναντι προς την πλατεία είχε πιάτσα ταξί. Φάτσα με το βενζινάδικο. Και δίπλα της το “Όσκαρ” έβγαζε την διαφημιστική ταμπέλα με τα “επίκαιρα” του σινεμά.
Τα αυτοκίνητα πήγαιναν γύρω-γύρω. Η οδός Μιχ. Βόγδου ήταν διπλή. Από κει έφευγες για την ορεινή περιοχή. Πομακοχώρια και Σταυρούπολη. Περίμενες το λεωφορείο στα καφενεία, στον Μέτκο. Εκτός αν σ’ έπαιρνε κάποιος ωτο-στοπ…..
