Οι γερανοί και οι ευχές των παιδιών θα σταλούν στο Πάρκο Ειρήνης της Χιροσίμα, έτσι ώστε οι σκέψεις και τα συναισθήματα όσων επιθυμούν την ειρήνη να μείνουν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές
Το 13ο Δημοτικό Σχολείο Ξάνθης συμμετέχει στο Πρόγραμμα “Γερανοί της Ειρήνης” – Peace crane. Τα έργα τους θα συγκεντρωθούν και θα παρουσιαστούν σε μια μεγάλη καλλιτεχνική έκθεση στο πολιτιστικό κέντρο του Durham στο Ηνωμένο Βασίλειο, από τις 18 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου.
Παιδιά από διάφορες χώρες φτιάχνουν χάρτινους γερανούς και περιστέρια, θέλοντας να στείλουν ένα μήνυμα για το δικαίωμά τους να ζήσουν σε έναν ειρηνικό κόσμο.
Αργότερα ένα μέρος της συλλογής θα σταλεί και θα τοποθετηθεί στο Μνημείο Ειρήνης των Παιδιών στη Χιροσίμα, προς τιμήν της Σαντάκο Σασάκι και της φίλης της.
Ευχαριστίες απευθύνουν οι υπεύθυνοι του σχολείου στις κ. Μπίμπα Άννα και κ. Φυτιλή Ελένη για το συντονισμό της όλης προσπάθειας, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς που με ζήλο κατασκεύασαν οριγκάμι και τέλος, τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας για τη στήριξη στο έργο μας με την ανάληψη των εξόδων αποστολής.
Λίγα λόγια για την ιστορία
Στις 6 Αυγούστου 1945, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα, βρισκόταν στο σπίτι της που απείχε περίπου 2 χλμ από το σημείο της έκρηξης. Η Σαντάκο Σασάκι-σε ηλικία 2 ετών τότε- εκτοξεύτηκε από το παράθυρο και η μητέρα της έτρεξε να τη βρει νομίζοντάς τη νεκρή. Ήταν όμως ζωντανή και χωρίς καθόλου εμφανείς τραυματισμούς.
Αν και οι γονείς της έδειξαν να έχουν επηρεαστεί από τη ραδιενέργεια, η ίδια συνέχισε τη ζωή της φυσιολογικά, χωρίς να παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα μέχρι το Νοέμβριο του 1954 όπου η Σαντάκο εμφάνισε οίδημα στο λαιμό και πίσω από τα αυτιά της. Είχε μόλις κλείσει τα 12 όταν τον Ιανουάριο του 1955 διαγνώστηκε με οξεία λευχαιμία.
Τον Αύγουστο του 1955, μετά από δύο ημέρες θεραπείας στο νοσοκομείο, μεταφέρθηκε σε δωμάτιο με συγκάτοικο μια μικρή κοπέλα που ονομαζόταν Kyo. Εκεί μια νοσοκόμα τους δίδαξε την τέχνη του οριγκάμι και η νέα της φίλη αποκάλυψε στη Σαντάκο έναν ιαπωνικό θρύλο σύμφωνα με τον οποίο, όποιος κατάφερνε να φτιάξει χίλιους γερανούς οριγκάμι θα πραγματοποιούσε μια ευχή του.
Η Σαντάκο άρχισε να φτιάχνει γερανούς οριγκάμι, ενώ παράλληλα αλληλογραφούσε με τους φίλους της. Παρόλο που είχε αρκετό ελεύθερο χρόνο, κατά τη διάρκεια των ημερών της στο νοσοκομείο, είχε έλλειψη χαρτιού, γι’ αυτό και χρησιμοποιούσε οτιδήποτε χάρτινο μπορούσε να βρει όπως συσκευασίες από δώρα άλλων ασθενών, φακέλους αλληλογραφίας ακόμα και περιτυλίγματα φαρμάκων.
Κατάφερε να φτιάξει 644 τέτοιους γερανούς μέχρι να χάσει τη μάχη με τη ζωή στις 25 Οκτωβρίου 1955. Οι φίλοι της και οι συμμαθητές της όμως, έφτιαξαν τους υπόλοιπους για να συμπληρωθούν οι 1000 γερανοί της. Ο πατέρας της σ’ ένα ασπρόμαυρο ντοκιμαντέρ έδειξε τους 644 γερανούς της Σαντάκο που είχαν κρατήσει στο σπίτι τους, και είπε πως οι επιπλέον γερανοί των φίλων της είχαν ταφεί μαζί της.
Μετά το θάνατό της, οι φίλοι της Σαντάκο δημοσίευσαν την αλληλογραφία που διατηρούσαν μαζί της σε μια συλλογή επιστολών προκειμένου να μάθει όλος ο κόσμος την ευχή της για Παγκόσμια Ειρήνη αλλά και για να συγκεντρώσουν χρήματα ώστε χτίσουν ένα μνημείο για αυτήν και για όλα τα παιδιά που είχαν πεθάνει από τις επιπτώσεις της ατομικής βόμβας.
