Το Σάββατο του Λαζάρου, το έχει περιβάλει ο λαός μας με όμορφα έθιμα – Στη Θράκη στο έθιμο έπαιρναν μέρος μόνο κορίτσια, οι «Λαζαρίνες» ή «Λαζαρίτσες».
Οι κάτοικοι των Κήπων του Έβρου συνεχίζουν να είναι στενά δεμένοι με την παράδοση. Δεν ξεχνούν τα παλιά έθιμα αφού γνωρίζουν ότι η παράδοση πρέπει να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά μέσα στη κοινωνία γιατί το σήμερα και το αύριο είναι δεμένα με τα περασμένα. Έτσι και φέτος στους Κήπους του Έβρου οι κάτοικοι τίμησαν το έθιμο με τις Λαζαρίνες και είπαν τα κάλαντα του Λαζάρου
Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται μέρα του θανάτου και της ζωής. Σε κάποια χωριά μάλιστα οι αγρότες δεν μαζεύουν τη σοδιά τους γιατί φοβούνται ότι οι καρποί της γης φέρουν τον θάνατο μέσα τους.
Το Σάββατο του Λαζάρου, το έχει περιβάλει ο λαός μας με όμορφα έθιμα. Ένα από αυτά είναι τα Κάλαντα του Λαζάρου. Τα κάλαντα αυτά, τραγουδούν μόνο κορίτσια, οι λεγόμενες «Λαζαρίνες». Από την προηγούμενη μέρα έχουν μαζέψει λουλούδια και με αυτά έχουν στολίσει καλαθάκια. Με αυτά τα καλαθάκια γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν:
«Ήρθε ου Λάζαρους ήρθαν τα Βάγια,
ήρθ΄ κι η Κυριακή που τρών τα ψάρια.
Πού ‘σουν Λάζαρε, πού ‘σουν κρυμμένος;
Μες τη γη ήμουν παραχωμένος.
Σήκου Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την Πόλη,
σου ‘φερε χαρτί και κομπολόι.
Γράψε Θόδωρα, γράψε Δημήτρη,
γράψε Λεμονιά και κυπαρίσσι.
Δωσ’ Μπάμπω μ’ ένα αυγουλάκι,
να γεμίσου του καλαθάκι μ’.
Μας οι κουτίτσες μας,
γ(ε)ννάν κουτσ(ου)λίτσες.
Σας οι κουτίτσες σας,
γ(ε)ννάν αυγουλάκια!
Δώσε κι εμάς ένα, να του χαρούμε!
“Άντε και του χρόν'”
Μια μικρή παραλλαγή στους 3 τελευταίου στίχους αναφέρει:
“Ο ορνιθίτσες σας, γεννάν αυγάκια,
και οι φουλίτσες σας, δεν τα χωράνε!
Δώσ’ κι εμάς ένα, να του χαρούμε!”
Άλλη μια παραλλαγή των στίχων λέει:
«Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.
Πες μας Λάζαρε, πες μας τί είδες;
εις τον Άδη εκεί που πήγες.
Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι,
να ξεπλύνω το φαρμάκι.
Της καρδούλας μου το λέω,
και μοιρολογώ και κλαίω.
Βάγια, Βάγια των Βαγιών,
τρώνε ψάρι και κολιό
και την άλλη Κυριακή,
τρώνε κόκκινο αυγό.
Οι νοικοκυραίοι που άκουγαν τα κάλαντα, έδιναν στις Λαζαρίνες φρούτα, διάφορα φαγώσιμα ή χρήματα.
Video – Φωτο – ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΚΗΠΙΩΤΩΝ
