Ο ήλιος έλαμπε στον ουρανό και το πάρκο με τα παπάκια έσφυζε από ζωή και χαρούμενες παιδικές φωνές που αντηχούσαν από άκρη σ’ άκρη
Στη λιμνούλα λίγο πιο πέρα μία πάπια μοναχή και σιωπηλή, χωρίς φίλους για παιχνίδια
Μόλις αντιλήφτηκε την παρουσία μας σαν να ήθελε να μας ευχαριστήσει , άνοιξε τα φτερά της και προσπάθησε να τραβήξει την προσοχή μας, σε αυτό το σκηνικό της απέραντης μοναξιάς της.
Οι λόγοι που έμεινε μόνη .. πιθανοί για κάποιους ..περιττοί για άλλους
Ένα πάρκο στην πόλη της Ξάνθης που μεγάλωσε γενιές και γενιές κι έχει συνδεθεί με πολλές όμορφες αναμνήσεις των παιδικών χρόνων πολλών γενιών. Σίγουρα όλοι μας θα θέλαμε να ζήσουμε και πάλι τις παλιές καλές ημέρες τότε που η λιμνούλα ήταν γεμάτη με φτερουγίσματα χαρούμενα και φωνές ζωηρές.