Μια ομάδα φίλων ταξιδεύει από την Ελλάδα στην Τουρκία πάνω σε χειροποίητα ξύλινα ποδήλατα, χωρίς προετοιμασία, αποκαλύπτοντας την ουσία της ελευθερίας, της φιλίας και της απλότητας.
Χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία στην ποδηλασία, χωρίς εξοπλισμό ή ιδιαίτερη προετοιμασία, μια παρέα φίλων από την Ξάνθη αποφάσισε να ξεκινήσει ένα τολμηρό ταξίδι: να φτάσει μέχρι την Κωνσταντινούπολη πάνω σε ξύλινα ποδήλατα. Χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο, χωρίς χάρτες και χωρίς τη σιγουριά του προορισμού, το μόνο που κουβαλούσαν ήταν η διάθεση για περιπέτεια και η ανάγκη να δοκιμάσουν τα όριά τους.
Το εγχείρημα δεν είχε στόχο τη διάκριση ή κάποιο ρεκόρ. Ήταν μια προσωπική και συλλογική δοκιμασία. Μια αυθόρμητη απόφαση να εγκαταλείψουν την ασφάλεια της καθημερινότητας και να αφεθούν στη διαδρομή, όπως και αν αυτή εξελισσόταν.
Καθώς περνούν τα σύνορα με την Τουρκία, έρχονται αντιμέτωποι με όλα τα πρόσωπα του δρόμου: τη ζεστή φιλοξενία των κατοίκων, τους απρόβλεπτους επαρχιακούς οδηγούς, την “παράνοια” των τοπικών λεωφορείων και την άγρια ομορφιά του τουρκικού τοπίου. Παρ’ όλες τις δυσκολίες, συνεχίζουν. Και στο τέλος, μετά από εκατοντάδες χιλιόμετρα και αμέτρητες στιγμές –σκληρές αλλά και μαγικές– φτάνουν στην Πόλη.
Ένα ταξίδι που ξεκίνησε ως πείραμα, μετατράπηκε σε εμπειρία ζωής. Με τον πιο απλό και ταυτόχρονα γενναίο τρόπο: πάνω σε δύο ξύλινες ρόδες.
